Nigdy dotąd nie byliśmy tak bardzo zagrożeni zbliżającą się katastrofą klimatyczną, jak dzisiaj. Ludzkość konsekwentnie i beztrosko eksploatuje i niszczy środowisko naturalne. Jeśli nie zatrzymamy tej niszczycielskiej działalności- nasi potomkowie nie będą mieli, gdzie żyć. A z pewnością każdy z nas pragnie dobrej i bezpiecznej przyszłości dla naszych dzieci i ich dzieci. Dlatego nierozważnym byłoby ignorować potrzebę ratowania naszej Ziemi. To już nie jest wolny wybór, to nasz obowiązek jako obywateli tej jedynej, nadającej się do życia planety. Nie ma planety B i najprawdopodobniej nie będzie.

„Musimy nauczyć się dbać o środowisko, w którym mamy żyć. Chodzi o to, czy nauczymy się tego na czas.”David Gates

Na szczęście jeszcze możemy coś zrobić, choć to już ostatni dzwonek, dlatego tym bardziej powinniśmy zacząć zmieniać swoje nawyki, by każdego dnia podejmować świadome i dobre decyzje. To ostatni moment, by nauczyć się głębokiej empatii i wdzięczności do natury. Jeśli każdy z nas, w swoim codziennym życiu będzie miał na względzie dobro planety, świat stanie się lepszym miejscem dla wszystkich organizmów. I choć może się wydawać, że nasze działania niewiele wniosą, to nie jest prawda. Wszystko zaczyna się od jednostki – dając przykład innym – zmieniamy myślenie najbliższego otoczenia. I krąg się poszerza. Pierwszymi osobami, które możemy nauczyć czegoś pożytecznego są oczywiście nasze dzieci.

Kiedy zacząć?

Im szybciej, tym lepiej. Im młodsze dziecko, tym bardziej chłonny umysł. Jeśli od najwcześniejszego dzieciństwa będziemy im wpajać, jak żyć ekologicznie, możemy się spodziewać, że jako dorośli będą żyć świadomie. Wychowanie w duchu ekologii pozwala zrozumieć dziecku, jak wspaniale złożony jest świat, dzięki czemu będą posiadać wrażliwość oraz odpowiedzialność społeczną. To, co przekażemy poprzez nasze wzorce zachowań zostanie w nich na całe życie. Praktykowanie ekologii drobnymi krokami na co dzień przygotuje dzieci do życia w zgodzie z przyrodą w teraźniejszości i w przyszłości. Stosowanie ekologicznych działań w domu przygotuje malucha do przyjaznego funkcjonowania w środowisku. Chociażby segregowanie odpadów, oszczędzanie wody i prądu, ograniczenie spożywania mięsa- przypominanie i codzienne stosowanie się do tych zasad zakoduje w dziecku te czynności jako automatyczne.  Systematyczne obserwowanie natury, jej cykli, złożonych uwarunkowań, tłumaczenie i kształtowanie prawidłowych opinii, to działania uwrażliwiające dzieci na przyrodę i troskę o jej zasoby. A taką wiedzę powinniśmy zapewnić dziecku my – rodzice.

Młodym ludziom potrzebna jest rzetelna wiedza o stanie środowiska, wpływach naszego życia na nie i zagrożeniach związanych z nieodpowiednimi zachowania mi. Wiedza ta pomoże im zrozumieć jakie konsekwencje niosą za sobą złe decyzje ludzi, a co może pomóc odbudować nasz świat natury.  Świat, dzięki któremu żyjemy, mamy co jeść i czym oddychać. Dziecko, które ma wpajaną wiedzę ekologiczną, będzie wiedziało, jak dbać o środowisko naturalne, będzie miało szacunek do świata i nauczy się ponosić odpowiedzialność za swoje postępowanie.

Ziemia- nasz wspólny dom

Środowisko naturalne można przyrównać do wielkiego, wspólnego domu. Każdy z nas jako lokator, powinien o niego dbać i nie dopuścić do zakłócenia panującego w nim ładu. Naturalna równowaga w przyrodzie kształtowała się na przestrzeni milionów lat, po to by stworzyć doskonałe warunki do życia dla wszystkich stworzeń. Zniszczenie jej może oznaczać, że w przyszłości – już nie tak dalekiej – Ziemia przestanie być miejscem, gdzie można żyć. Czy tego chcemy dla naszych dzieci? Uczmy je zatem poprzez swój dobry przykład, jak każdy człowiek może się przyczyniać do odbudowania środowiska naturalnego. Los Ziemi jest w naszych rękach.

Autor: Patrycja Czarny

Bibliografia:

1. Areta Szpura, „Jak uratować świat?”